Rocznica stracenia Sieradzkich Zakładników 2023. Uroczystość na cmentarzu parafialnym. Zaprosił Hufiec ZHP Sieradz ZDJĘCIA

Poświęcili życie, byśmy mogli cieszyć się wolnością

Harcerka orla Weronika Dudkowska z Hufca ZHP Sieradz nie wątpi, że pamięć o Sieradzkich Zakładnikach należy kultywować, a dla sieradzkich harcerzy to zaszczytny obowiązek. - Nieprzypadkowo jest to nasz zbiorowy patron. Do tej tragedii doszło nie gdzieś daleko, a w naszym mieście. I 20 niewinnych ludzi pochodzących stąd oddało swoje życie, byśmy mogli dzisiaj bez żadnych zakazów zajmować się harcerstwem, chodzić na zbiórki, bawić się. Powinniśmy więc pamiętać, że ktoś kiedyś poświęcił to, co miał najcenniejsze za to, byśmy mogli żyć ciesząc się wolnością.

Pwd. Marek Kłys, nowy komendant Hufca ZHP Sieradz przytakuje, że wychowanie młodego pokolenia ma wielką wagę. - Ta rocznica to chwila zadumy z powodu tego, co stało się w przeszłości, ale i spojrzenie w przyszłość. By to właśnie obecnych tu najmłodszych nauczyć i jednocześnie przestrzec, by nigdy nie pozwoli, nie dopuścili, by tak dramatyczne wydarzenia znów miały miejsce.

– Sieradz każdego roku pamięta o pomordowanych 14 listopada 1939 roku mieszkańcach naszego miasta. I to ważne, byśmy cały czas o nich pamiętali. Jestem prawnuczką Józefa Klimasa, świadka tamtych zdarzeń. A dziś stoję z Państwem w sztafecie pokoleń – nie kryje emocji sekretarz miasta Sieradz Emilia Marek. - Naszym dziedzictwem jest przekazanie młodym sieradzanom historię pomordowanych zakładników. Pamiętajmy o niej, niech nigdy pamięć o tych ofiarach nie zaginie. A stojąc się przy tej mogile modląc się o spokój ich duszy, módlmy się również o wolność w Polsce. By nasze dzieci były na zawsze wolne.

Tegoroczne obchody uzupełniła msza święta w Bazylice Mniejszej w Sieradzu odprawiona w intencji Sieradzkich Zakładników.

Do stracenia Sieradzkich Zakładników doszło 14 listopada 1939 roku. Jak podkreślał Józef Szubzda w książce o Sieradzkich Zakładnikach, której był współautorem… – Ofiary niemieckiego mordu budowały miasto, formowały ład społeczny. W latach 1918-1921 walczyły o niepodległość kraju, przekazywały sieradzkiej młodzieży miłość do Ojczyzny. Łączył ich patriotyzm, oddanie dla rodzinnego miasta i praca dla kraju. - Według niemieckiego prawa i sumień oprawców budowa suwerennej Polski stanowiła ciężkie przestępstwo karane śmiercią. Byli pierwszymi mieszkańcami Sieradza, których życie zostało rzucone na ofiarny stos niepodległości i wolności. Skazańcy nie mieli prawa do obrony, nie mogli pożegnać rodzin, ucałować ręki matki, przytulić dziecka. Przewiezieni zostali samochodem, krytą budą, na żydowski cmentarz w Dzigorzewie i ustawieni pod murem. Po kolei doprowadzano ich do dołu śmierci i zabijano strzałem w głowę. Ten zbiorowy grób, w którym spoczywają, przerywa milczenie. Ożywia nasze myśli i uczucia.