Dziewczyny z łagrów. Historie prawdziwe - książka którą czyta się jednym tchem!

To historie wręcz nieprawdopodobne.
Jak choćby Jeleny, która była w łagrze pielęgniarką i codziennie patrzyła na umierających w osamotnieniu więźniów. Nie chciała ulec kierownikowi lazaretu, więc za karę trafiła do kopalni. Od teraz towarzyszyły jej ciemność i ból. Przez 10 lat.

Janina z Wołynia pracowała przy wycince drzew. Ciągle była głodna i zmarznięta. Po uwolnieniu razem z rodzicami i rodzeństwem tułała się po górach i pustyniach. Do domu nie wróciła nigdy.

Walentynę zabrano od córki i uwięziono. Przenoszono z obozu do obozu. Pewnego dnia mróz i wyczerpanie stały się już nie do zniesienia – Walentyna próbował się otruć. Cudem została odratowana – tylko po to, by dalej cierpieć.

Całe życie było przed nimi. Niesłusznie skazane i wyrwane ze swoich światów, trafiły do piekła z lodu. Na końcu świata, gdzie szczęście nie istniało, walczyły o przetrwanie.

Przyznam, że jednym tchem pochłonąłem książkę, choć tematyka łagrowa oraz "Nieludzkiej ziemi" nie jest mi obca, bo sam także na ten temat wiele publikowałem. Gorąco polecam!