Sieradz pamięta! Odsłonięcie tablicy upamiętniającej zamordowanych Żydów ZDJĘCIA

Dlaczego tablica akurat w tym miejscu? Otóż w podominikańskiej świątyni Niemcy przetrzymywali Żydów przez wywózką do miejsca kaźni. Przypomniała to zresztą przełożona sieradzkiej wspólnoty klasztornej siostra Anna Papierz, czytając fragment "Kroniki okupacyjnej sióstr urszulanek w Sieradzu".

W przedwojennym Sieradzu Żydzi stanowili, po Polakach, drugą co do wielkości grupę narodowościową. Według spisu z roku 1921 w mieście mieszkało 6.583 Polaków i 2.680 Żydów. Było też siedmiu Rosjan, pięciu Czechów, trzech Ukraińców, dwóch Finów i jeden Słowak. W roku 1938 wyznawcy judaizmu stanowili 22,5 procent mieszkańców miasta, a religii rzymsko-katolickiej 76,6 procent. Los ludności źydowskiej w mieście pogorszył się wraz z wejściem Niemców.1 marca 1940 roku Niemcy utworzyli w Sieradzu getto. Działał w nim samorząd żydowski, wybrany i powołany przez Niemców. Wszystkich niezdolnych do pracy wywożono do getta w Łodzi albo transportami do obozów śmierci. Fachowców, a także zdrowych, zdolnych do pracy ludzi, zorganizowanych w kolumny robocze, zatrudniano w sieradzkich warsztatach i obozach pracy poza Sieradzem, np. w innych gettach. Tam wykonywali rozmaite prace, m.in. szycie odzieży dla wojsk niemieckich.

W 1942 roku na sześć miesięcy przed likwidacją getta, prześladowania Żydów zaostrzyły się. Ostateczna likwidacja getta w Sieradzu nastąpiła w dniach 24–27 sierpnia 1942 r. Wszyscy Żydzi zostali zgromadzeni w kościele sióstr urszulanek i poddani selekcji. 180–190 rzemieślników wywieziono do getta w Łodzi. Pozostałych wysłano do niemieckiego nazistowskiego obozu zagłady w Chełmnie nad Nerem, gdzie zostali zamordowani. Jedynie około osiemdziesięciu sieradzkich Żydów przeżyło zagładę.

Było to także wspomnienie ponad 120 ofiar sowieckiego zbombardowania Sieradza 20 stycznia 1945 roku. Miasto było opuszczone przez niemieckie wojska, przebywali w nim tylko cywile. Bombardowanie było zemstą Armii czerwonej za śmierć zestrzelonego lotnika, który wyskoczył wprawdzie z samolotu, ale został przez żołnierzy niemieckich zakłuty bagnetami.
23 stycznia żołnierze 3. Armii Gwardyjskiej z 1. Frontu Ukraińskiego wkroczyli do zniszczonego Sieradza.