Reymont znany i nieznany na spotkaniu w Bibliotece Pedagogicznej w Sieradzu

Spotkanie odbyło się pod hasłem „Reymont znany i nieznany_”, a okazją do przybliżenia postaci literata była obchodzona niedawno 90. rocznica jego śmierci. Jak jest z tą pamięcią o polskim nobliście w Sieradzkiem? – Pamięci szerszej, regionalnej nie ma. Jest tylko taka ogólna wiedza o tym, że gdzieś tu mieszkał. Natomiast podążając w stronę Charłupi Wielkiej, gdzie przez dwa lata miał swój dworek, tam ta pamięć jest już bardzo zakorzeniona i kultywowana, w czym pomaga także szkoła - odpowiada Andrzej Sznajder.
Sieradzkiego regionalistę do zbadania miejscowych śladów po nobliście (efekty tej pracy zebrał w publikacji na łamach _„Kalejdoskopu”) zachęciła fotografia z pogrzebu Władysława Reymonta, który odbył się w Warszawie, a przedstawiająca dwóch chłopów w regionalnych strojach sieradzkich z wieńcem wykonanym również w tradycyjnym stylu. – Napis na nim głosił „Swemu przyjacielowi chłopi z Sieradzkiego”. To była dwuosobowa delegacja własnie z Charłupi Wielkiej. Zacząłem badać, kto to może być. Nie sposób po tylu latach ustalić z całą pewnością tożsamości tych osób, ale w zbiorowej świadomości mieszkańców wsi są to najprawdopodobniej synowie Józefa Bednarka i Franciszka Kuleszy, przyjaciół pisarza z tamtych czasów – _stwierdza regionalista.
Jak ustalił w dalszych badaniach... - okazało się, że mają do dziś swoich potomków. Podczas wizyt w domach mieszkańców Charłupi Wielkiej przekonałem się, że pamięć o nobliście jest tu kultywowana w czwartym pokoleniu i to było niesamowite. Otoczka reymontowska pozostała, natomiast wszelkie pamiątki materialne po pisarzu jak listy zaginęły. Wszystko przepadło w czasie wojny i należy nad tym ubolewać. Ale tym bardziej warto przypominać o Reymoncie. _
W spotkaniu wzięli udział uczniowie ze szkół podstawowych, których patronem jest Władysław Reymont – w Charłupi Wielkiej, w Jeziorsku oraz nr 1 w Sieradzu. Prelekcję rozpoczął występ ucznia z Charłupi Wielkiej prezentującego krótką biografię Noblisty.