Noc Poezji i Muzyki w Sieradzu 2016. Była to szósta edycja tej imprezy. Atrakcji nie brakowało

Noc Poezji i Muzyki to próba konfrontacji artystycznej czy tylko poznania twórczości innych literatów? – Jest wiele aspektów. Spotkanie z innymi poetami i taki kolejny coming out naszej grupy jest bardzo istotny, ale jest to też próba oswojenia z poezją osób, które na co dzień po nią systematycznie nie sięgają. Stąd starania o uatrakcyjnienie spotkania za sprawą muzyki czy pokazów wizualnych – _odpowiada Paulina Zawieja z sieradzkiej Grupy Poetyckiej „Desant” współorganizującej imprezę. - To dla nas bardzo duże wydarzenie, do którego przygotowujemy się cały rok. Poezja nie należy obecnie do najbardziej popularnych nurtów w literaturze, mamy więc nadzieję, że dzięki takim działaniom uda się trafić do szerszej publiczności.
Jak przekonać laika, by sięgnął po poezję? _– Trudno komuś ot tak to narzucić. To coś bardzo intuicyjnego. Ludzie odkrywają w sobie potrzebę tworzenia poezji, gdy zaczyna coś dziać się w ich życiu, kiedy chcą przelać swoje uczucia na papier. Trudno więc to nakazać, bo to wypływa z wnętrza. Takie spotkania jednak także mogą zainspirować kogoś, by zaczął pisać lub sięgnął po wiersz innego autora.
Dyrektor PBP Hanna Krawczyk nie ma wątpliwości, że to impreza potrzebna poetom i samej bibliotece. – Świadczy o tym fakt, że impreza z roku na rok się rozrasta. Każda kolejna noc wnosi coś nowego.
Poetka Roma Jegor, która w Sieradzu miała spotkanie autorskie, również podkreśla, że takie spotkania są w środowisku literackim wyczekiwane. – Po pierwsze spotykamy się, a w tych zabieganych czasach nie mamy wielu okazji, by się razem zebrać, zobaczyć twarzą w twarz, posłuchać swoich wierszy, wymienić się poglądami na temat literatury i poezji czy tomikami. Jest to też forma pewnej konfrontacji. Jest wielu poetów i bardzo dużo różnych trendów w pisaniu, z takiego spotkania można więc wyciągnąć coś dla siebie.
Jak przekonać jeszcze nieprzekonanych do poezji? Roma Jegor przyznaje, że nie ma takiej recepty. – Albo się ma taki gen w sobie albo nie. Tak jak z piłką nożną. Jedni ją kochają i już po jednym meczu będą oglądać futbol przez całe życie, innych nic nie przekona. Trzeba mieć w sobie pewną wrażliwość.
O tym, że możliwe jest i połączenie sacrum w postaci poezji oraz profanum w postaci przywołanej piłki nożnej świadczy przykład Janusza Drzewuckiego. Poeta, krytyk literacki, dziennikarz i wydawca podczas sieradzkiej Nocy prezentował nie tylko swoją twórczość literacką, ale i fotograficzną. Jego wystawa z oknami w roli głównej jest do oglądania w holu na piętrze PBP, a zdjęcia zostały wykonane w Portugalii, którą pokochał i za sprawą futbolu.
- Miałem 10 lat jak na stadionie Wembley grano finał Pucharu Mistrzów Europy Manchester United-Benfica Lizbona. Myśmy z ojcem trzymali kciuki za Benfiką, w której grał słynny Eusebio. Przegrała, ale została na zawsze moją drużyną. I tak zostało, że lubię stać po stronie tych, którzy przegrywają, ale po walce. W Portugalii miałem okazję być już 10 razy i moje podróżowanie odbywa się zarówno po kościołach, katedrach i muzeach, jak i po stadionach.
W programie imprezy znalazło się ponadto spotkanie autorskie z Markiem Czuku, występy muzyczne Dariusza Kosmalskiego, Klaudii Owczarek i Magdaleny Kowalczyk oraz pokaz slajdów Dariusza Klimczaka i tradycyjny Turniej Jednego Wiersza. I miejsce zdobył w nim Kamil Kwieciński, II – Krzysztof Schodowski, a III – Anna Maria Wierzchucka.
Organizatorami imprezy byli: Powiatowa Biblioteka Publiczna w Sieradzu, Urząd Miasta Sieradza, Łódzki Dom Kultury, Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze Oddział Sieradz, Sieradzkie Centrum Kultury i sieradzka Grupa Poetycka „Desant”.