DECYZJA o uznaniu nieruchomości za mienie gromadzkie

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 29 czerwca 1963 r. o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych (Dz. U. z 2022 r. poz. 140), w związku z art. 1 ust. 2 tej ustawy oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2022 r. poz. 2000), po rozpatrzeniu wniosku Burmistrza Miasta Złoczew

uznać za mienie gromadzkie nieruchomość położoną w obrębie Czarna gmina Złoczew, oznaczoną w ewidencji gruntów numerem działki 193 o powierzchni 3,4100 ha.

Postępowanie administracyjne w sprawie uznania za mienie gromadzkie nieruchomości opisanej w sentencji niniejszej decyzji zostało wszczęte na wniosek Burmistrza Gminy Złoczew.
W przedmiotowej sprawie podstawę prawną decyzji stanowią przepisy ustawy o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych. Art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, że starosta wydaje decyzję
o ustaleniu, które nieruchomości, o których mowa w art. 1 ust. 2 i 3, stanowią mienie gromadzkie. Zgodnie z treścią art. 1 ust. 2 i 3 ustawy, za mienie gromadzkie można uznać nieruchomości rolne, leśne i obszary wodne, położone na terenach wiejskich, które stanowią mienie gromadzkie w rozumieniu przepisów o zarządzie takim mieniem, jeżeli przed dniem wejścia w życie tej ustawy, były faktycznie użytkowane wspólnie przez mieszkańców wsi.
Z przepisu tego wynika, że definicji mienia gromadzkiego, którego dotyczy ustawa
o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych, należy poszukiwać w przepisach rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 listopada 1962 r. w sprawie zarządu mieniem gromadzkim oraz trybu jego zbywania (Dz. U. Nr 64, poz. 303). W rozporządzeniu tym w § 1 znajduje się definicja mienia gromadzkiego jak i dawnych gromad. Zgodnie z nią przez użyte w rozporządzeniu określenie mienie gromadzkie rozumieć należy mienie, które do dnia wejścia w życie ustawy z dnia 25 września 1954 r. o reformie podziału administracyjnego wsi i powołaniu gromadzkich rad narodowych (Dz. U. Nr 43, poz. 191) stanowiło majątek dawnych gromad jako majątek gromadzki, dobro gromady oraz inne prawa majątkowe, a przez dawne gromady należy rozumieć gromady istniejące do dnia wejścia w życie ww. ustawy z dnia 25 września 1954 r.
Decyzję o uznaniu za mienie gromadzkie wydaje się, biorąc pod uwagę stan nieruchomości istniejący w dacie wejścia w życia ustawy, tj. w dniu 5 lipca 1963 r. dlatego też ma ona charakter deklaratoryjny, co oznacza że rozstrzygnięcie wydane w trybie art. 8 ust. 1 ustawy o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych poświadcza jedynie stan prawny istniejący w dniu wejścia w życie ustawy.

Mienie gromadzkie służyło i często nadal służy zaspokajaniu potrzeb ogółu mieszkańców dawnej gromady, ale użytek ten ma charakter społeczny. Nieruchomościami takimi są takie grunty o charakterze użyteczności publicznej jak: sołtysówki, wójtówki, kowalówki, działki szkolne, place publiczne, piaskownie, cmentarzyska zwierzęce, świetlice, wodopoje, ogólnodostępne drogi dojazdowe do pól, łąk i domostw itp. Wszelkie uprawnienia związane z zarządem takimi gruntami należały do gromadzkiej rady narodowej oraz do jej prezydium jako organu wykonawczego.
Działka nr 193, której dotyczy wniosek, powstała w wyniku scalenia gruntów wsi Czarna, przeprowadzonego w latach 1938-1939. W rejestrze pomiarowym ułożonym w roku 1939 przez mierniczego Stanisława Siekierskiego przy działce nr 193 o powierzchni 3,4069 ha widnieje wpis: „Grunty ukazowe wsi Czarna – Sołtysówka”. Stan uwidoczniony na planie scaleniowym odnośnie przedmiotowej działki przyjęty został podczas prac geodezyjnych, przeprowadzanych w latach 1957-1958, związanych z założeniem ewidencji gruntów na tym terenie. W protokole dochodzenia stanu posiadania spisanym w 1957 r. przez inż. Edwarda Śledziewskiego, za nr rej. 116 – dla działki oznaczonej nr 193 w miejscu właściciela widnieje wpis: „Gromadzkie”. W rejestrze pomiarowo-klasyfikacyjnym wsi Czarna gromady Złoczew, wykonanym w grudniu 1957 roku, działki nr 193 o powierzchni 3,41 ha wpisana została za nr rejestru: 126, a w miejsce posiadacza wpisano „Grunty gromadzkie (sołtysówka)”.
Aktualnie w ewidencji gruntów i budynków nieruchomość oznaczona jako działka nr 193 o powierzchni 3,4100 ha w obrębie ewidencyjnym Czarna figuruje w jednostce rejestrowej G.97, w której jako podmiot ewidencyjny wpisany jest „Skarb Państwa – mienie gminne”. Przedmiotowa nieruchomość ma nieuregulowany stan prawny, nie posiada urządzonej księgi wieczystej ani zbioru dokumentów.
Jak wynika z treści załączonych do wniosku oświadczeń mieszkańców wsi Czarna, przed dniem 5 lipca 1963 r. przedmiotową nieruchomością gospodarował sołtys. Na działce znajdował się las, który został wycięty, a pieniądze uzyskane ze sprzedaży przeznaczone zostały na naprawę drogi we wsi Czarna. Po wycięciu lasu działka służyła wszystkim mieszkańcom wsi do wypasania bydła. Następnie mieszkańcy sołectwa Czarna ponownie zasadzili las i do dnia dzisiejszego zajmują się nieruchomością.
Na podstawie zebranego materiału dowodowego organ prowadzący postępowanie uznał, że przedmiotowa nieruchomość odpowiada charakterystyce tzw. majątku gromadzkiego, w związku
z czym spełnia wymogi ustawowe do uznania jej za mienie gromadzkie w trybie ustawy o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych.

Biorąc pod uwagę powyższe ustalenia orzeczono jak w sentencji.

Od niniejszej decyzji przysługuje stronom prawo wniesienia odwołania do Wojewody Łódzkiego za pośrednictwem Starosty Sieradzkiego, w terminie 14 dni od daty jej ogłoszenia.

Decyzję niniejszą, zgodnie z art. 8 ust. 6 ustawy o zagospodarowaniu wspólnot gruntowych, podaje się do wiadomości w sposób zwyczajowo przyjęty w miejscowości Czarna oraz ogłasza wywieszając na tablicy ogłoszeń w Urzędzie Miejskim w Złoczewie oraz Starostwie Powiatowym w Sieradzu na okres 14 dni, a także zamieszcza się w Biuletynie Informacji Publicznej gminy i powiatu oraz w prasie lokalnej.