Boże Ciało w Sieradzu. Od powietrza, głodu,ognia i wojny wybaw nas Panie ZDJĘCIA

Z ulicy Kolegiackiej najpierw wyłania się krzyż niesiony przez mężczyznę w białej wykrochmalonej komży. Wystrzelony dumnie w górę, najwyżej jak tylko się da - otwiera procesję Bożego Ciała w Sieradzu, która od wieków wyrusza z kolegiaty, od 18 marca 2018 roku będącej Bazyliką Mniejszą. Powoli, majestatycznie, kroczek po kroczku, procesja wchodzi w Rynek, gra orkiestra strażacka, szaleje dzwon na wieży świątyni, która zapewne pamięta wojów chorągwi sieradzkiej, którzy w 1410 roku wyruszyli pod Grunwald. - Bądźże pozdrowiona hostyjo żywa - niesie się hen daleko. Czoło procesji dociera pod pierwszy ołtarz, przygotowany dzień wcześniej i opatulony brzozami, których gałązki wierni zabiorą potem do domu i zawieszą nad wejściem, żeby chroniły przed uderzaniami piorunów. - Święty Boże, święty mocny, święty, a nieśmiertelny, zmiłuj się nad nami ... . Od powietrza, głodu, ognia i wojny wybaw nas Panie - rozmodlony tłum intonuje Suplikacje.

Kapłan, który jest głównym celebransem wychodzi spod baldachimu, niesionego przez Bractwo Kurkowe. Wchodzi na podest pierwszego ołtarza i odczytuje fragment Ewangelii. A ołtarze są cztery, bo symbolizują cztery Ewangelie, a ponadto cztery strony świata, aby głosić wszędzie naukę Chrystusa. Bierze kadzidło i okadza ołtarz. Błogosławi monstrancją zebranych... .

Woń kadzidła unosi się w górę, wędruje hen do nieba,, dzwonią dzwonki, dzwoneczki, dziewczynki w białych sukienkach sypią kwiaty, przyklękają. Idzie, idzie procesja, chorągwie, feletrony, poduszki, figury, figurki i sieradzkie stroje ludowe, rewie kolorów aż kłuje w oczy. Strażacy w nienagannie wyprasowanych mundurach, przedstawiciele cechów rzemieślniczych, organizacji ze sztandarami. Tak w Sieradzu manifestuje się od wieków przywiązanie do wiary. „Kłaniam się Tobie przedwieczny Boże” niesie się hen... .