Uczniowie SP nr 10 w Sieradzu zaopiekowali się grobem żołnierzy POW. To inicjatywa związana ze 100-leciem niepodległości

Mogiła znajduje się na cmentarzu parafialnym w Sieradzu. Dla młodych ludzi była to okazja, by poznać dramatyczną historię pochowanych tu osób. - To żołnierze Polskiej Organizacji Wojskowej, którzy zginęli w nocy z 11 na 12 listopada. Chcieli odbić dworzec kolejowy z rąk Niemców, którzy tam się zabarykadowali. 15 zostało rannych, a tych 5 zginęło – _przypomina Ignacy Komorowski z VIc. Czemu się zajęliśmy ich grobem? – Warto pamiętać o ludziach, którzy walczyli o wolną i suwerenną Polskę, bo to nasi prawdziwi bohaterowie. Chcieli, byśmy my dzisiaj mogli mówić po polsku. W tym przypadku warto pamiętać i o tym, że ci peowiacy zginęli ledwie dzień po odzyskaniu niepodległości. To bardzo smutne, że tak krótko mogli się nacieszyć tą chwilą.- To byli bardzo młodzi ludzie, tylko nieco od nas starsi, a już musieli walczyć – dopowiada przewodnicząca klasy VIc Anna Musialska. - Dzięki nim mamy niepodległość, możemy żyć w wolnym kraju, to jest bardzo ważne. Z chęcią więc tu przychodzimy, warto to robić dla pamięci o nich. A i nasza klasa stała się bardziej zgrana.
Jak przypomina wychowawczyni klasy VIc Jolanta Pacholak, akcja to odpowiedź na apel dyrekcji „dziesiątki” o podjęcie inicjatyw w związku z tegorocznym niepodległościowym jubileuszem. _– Znam cmentarz parafialny i wiedziałam, że ta mogiła nie zawsze jest zadbana należycie. A szczególnie w takim roku jak obecny taki grób nie może zostać sam sobie. Podsunęłam więc myśl swoim uczniom, by zaopiekować się tą mogiłą, a ci natychmiast go podchwycili.
Po uzyskaniu zgody ze strony administratora parafialnego cmentarza, uczniowie zajęli się porządkowaniem grobu. – Uczniowie pojawiają się tu od marca, systematycznie w każdą sobotę o dziesiątej – relacjonuje.
Uczniowie zaangażowali się w patriotyczną inicjatywę. Tak mocno, że pamiętają o mogile na co dzień. - Kiedyś jak wracałem z rodzicami ze spaceru, chciałem pokazać im jak wygląda ta mogiła. W przeddzień obok ścinali drzewo, cały grób był więc w wiórach. Uzgodniliśmy sami między sobą i przyszliśmy tu w pięć osób z klasy, by sprzątnąć bałagan – przypomina Franciszek Oleśniewicz.
Rodzice wspierają pomysł i cieszą się z zaangażowania dzieci w inicjatywę o tak wzniosłym charakterze. - Bardzo cieszymy się, że nasze dzieci w taki sposób uczą się historii -Agnieszka Kulawiecka, mama Julii z VIc. – To lekcja nie tylko w teorii, ale w praktyce. Dzięki temu dzieci z bliska mogą poznać dzieje swoich najbliższych okolic i miejscowych bohaterów.